Kaçış

benim insanlardan saklandığım yer.. (Foto çekim : 26-12-2012)

Benim gibi insanlar olur olmadık bir zamanda herşeyden herkesden uzaklaşmak ister. Bu his bir anda geliverir. Birilerinden birşeylerden kaçarken gittikleri yerde etrafında kimseyi istemez bu insanlar. Kendi ruhunu önüne alıp kendiyle başbaşa kalmak; kendini kendine anlatmak isterler. Yaşama çilesine bir es, ruhunu bu hale getiren saçma koşuşturmacaya bir mola verirler.. Hesaplaşırlar düşünürler hatırlarlar

Göz yaşı dökerler içleri acır bu kaçışlarda. Fakat kaçarlar. Kimse görmesin isterler. Kendi yaralarını kendileri sararlar bu saklı gizli köşelerde. Ruhundan damlayan gözyaşlarına, yine kendi ruhu mendil uzatır Susarlar.
Hiç konuşmazlar. Bazen bir şarkı anlatır olan biteni bazen bir sigara dumanı bazen bir şişe bira.

O kaçışlarda o insan kaybolur. Onu tanıyan hiçkimse onun o saatte nerde olduğundan ne yaptığından habersizdir. Dünyayla bağlantı kesilmiştir, kendisiyle yapılacak o özel randevu için.

Sessizlik insansızlık ..

Bu insanları buz gibi bir havada sahildeki bir bankta yapayalnız otururken görebilirsiniz.

Bu insanları eğlenen gülen mutlu insan topluluklarından uzakta, bir ağacın dibinde görebilirsiniz.

Onları görürseniz, siz de herkes gibi sadece uzaktan izleyin.. Bir tuhaf adam deyin içinizden ve geçin gidin yanından acıklı bir bakışla