Kim bilir

Gökkuşağından çalınmış renklerle bezeli
Koca çiçek bahçesi
Renkli bir dünya hikayesi

Çocukların seslerinde çını çını masumluk
Duyuyor musun sen de
Kelebekler tedirgin
Kanatlarını çırpar gökyüzüne
Annesiz çocuklar sessiz oynar oyunlarını
Kimsecikler farketmez onları orada
Görüyor musun onları ? şurdalar..
Üstü başı pis
Cılız bir çocuğun elinde
Solmuş çiçekler var
Görüyor musun ?
Kimseye veremediğinden solmuş çiçekler
Ya kendisi gibi en solmuşları toplamışsa
Diğer mutlu çocuklar senin yanına gelmek istiyor
Baksana hep sana bakıyorlar
Ellerinde oyuncakları senle oynamak istiyorlar
İp atlasana onlarla ?
Ya da top oyna ?
Kırlarda bayırlarda koş onlarla eğlen gez.
Bak bak sana el sallıyorlar..
Bir isyanın haykırışı benim kulaklarımda
Kanın rengi siyaha çalarken
Duvarlarda sayılmış günlerin çizikleri gözükür.
Solmuş bir resimde hasret
Bir yerde bir çocuk ağlıyor.
Cılız çocuğun sesi bu
Yere düşmüş zavallım
Dizleri kan içinde kendi kalkıyor çocuk
Üstü toz içinde..
Elleri sımsıkı hala çiçeklerde
Pis kıyafetlerine kanı boca olmuş
Susuyor..
Ağlıyor sessizce..
Gözyaşlarını siliyor..
Ağladığını gördüğüme pişman
Yüzü kızarık kaçıyor
Elindeki solgun çiçeklere gözyaşlarında hapis hayaller damlıyor
Yeşeriyor belki çiçekler.
Belki göz yaşlarıyla
Belki hayallerle yeşeriyor..
Kim bilir