Yağmur Yüklü Tren

Bir damla düşer önce gökyüzünden
Ertesi bir fırtına kopuverir
Sevincinden kuyruğunu oynatır

Bulduğu bir kuytuya tünemiş
Titreyen bir sahipsiz köpek
Gözleride yağmurun damlaları
İçi içine sığmaz..

Gözleri yere çakılı
Koca bir adam yağmurun altında
Yere düşen şekeri göz hapsinde
Sakalsız görsen sanki bir ana kuzusu
Yaşından utanmasa belki ağlar
Yağmura inat

Sesler gittikçe boğuklaşıyor
Bir babanın feryadı bile yürek dağlamaya yetmez bazen.
Böyle zamanlarda
Bazen.

Her yer boş.
En ufak bir şey bile girmez bu çantaya
Yer yok artık.

Uzaklarda bir tren garı
Raylara düşen damlalar tedirgin..
İki sevgili
Elele
Gözleri raylarda
Durun intihar etmeyin diyesim geliyor.
Ölmek için çok erken.
Ya da çok geç ne farkeder
Ölmeyin.
Gözleri dolu gibi kızın
Cebinden çıkardığı mendilde
Hatıraların ıslaklığı

Ben duydum
sen de duydun mu kız ölmeyelim dedi ?
Çocuğun elini tuttu
Ölmesek dedi ?
Elindek sigarasına sordu çocukta
Sigara ısrarlı..
Bir tren geliyor..
Kapkara dumanları
Gökyüzüne pelesenk
Kız ağlıyor
Çocuk arkasına bile bakmadan intihar ediyor.
Kız bakakalıyor
Nafile herşey için çok geç
Ağlıyor.. Dayanamıyor dizleri elleri ise yüzünde
Çocuk el sallıyor..
Kız gözyaşlarını siliyor..
Tren ise habersiz
Yoluna devam ediyor..