kendini çözmeye çalışmak

fotograflardaki beni görünce gerçekten acıyorum.. kendime genelde acırım bu benim için olağan bişey fakat bu biraz farklı bi durum.. 

diyorum ki kendi kendime ayna karşısında.. yazık ettin lan.. gerçekten yazık ettin.. neden üzgünsün neden yanlızsın.. sonra aynanın karşısından çekilip bi yere oturuyorum..  paketten bi sigara daha çıkarıyorum saate bakıyorum.. saat yıllardır hep gece ya 4 ya da 5.. yakıyorum.. her gece yaptığım konuşmayı tekrar başlatıyorum..

sanki elimdeydi amk.. sanki mutluluk böyle geldi de elimin tersiyle ittim.. değerini bilmedim.. yok ki mutlu olabileceğim bişey yok.. yarın da aynı gün doğacak 10 yıl sonra da aynı gün doğacak benim için.. biliyorum.. o kadar saçma bi durum ki bu.. 

şimdi diyebilirsin ki okuyan ben de mutsuzum ben de monotonum sen neyi zırvalıyosun..

orada durucaksın !!!

işte orda durucaksın ..

değilsin..

benim gibi 3 yıl boyunca neden yanlızım diye uykusuzluk çektin mi ?

baharı yazı kışı farketmeden bütün günlerini büzüp büzüp çöpe attın mı ? 

her gün aynı bant kaydına uyandın mı.. aynı..

ben kendimi bildim bileli bu karanlığın içindeyim.. gittiğine üzüleceğim birisi olmadı lan..  birisi de demedi ki 5 yıldır nasılsın napıyosun ?? 

sen neyin derdindesin.. bir el bu eli tutmadı bir insan omzunu yaslamadı omzuma.. kimse sevmedi amk işte beni sevmedi.. sevmeyecek de.. biliyorum.. 

şimdi diyosun ki sorunlusun..

sorunluyum amına koyim tabiki de.. 

ne sandın.. 

bi insan bunları çeker de sorunlu olmaz mı ??

ben keyfimden içiyorum o ilaçları.. 

ulan ne biçim bi kaderim varmış..

kimse bana ilahi adaletten metafizik şeylerden bi güçten peynir ekmekten bahsetmesin..

yok varsa da bana yok.. yok işte..

neyse.. ilkgünden bu kadar yeter.. daha çok devam edicem.. iç dolu kafa gidik..